Przygoda - Uraz Malefort

Staram się jakoś dojść do siebie po czym wstaję, podchodzę do krat i zaczynam sie drzeć:Co jest kurwa?! Jakaś jasnowłosa kobieta powiedziała mi żebym się tutaj udał, przybyłem tutaj z burdelu, nazywam się Uraz Malefort, Graaaargh! Bójcie sie mnie! (chociaż sam nie wiem kim jestem) Chce rozmawiać z kimkolwiek!

Chwilę trwało zanim do krat podszedł strażnik.
Uraz Malefort? Bhuhuaahaha. Jasne. Czy Ty wiesz chłopczyku, że Uraz zaginął 3 lata temu? Pewnie nie co? Zresztą skąd byś mógł wiedzieć. Jesteś jeszcze młody. Pewnie dopiero wyszyłeś spod sukienki mamusi co? Bhhuhuaha. Ale dziwie się, skąd wiedziałeś o tym przejściu. Nieważne. Niedługo i tak o tym zapomnisz. Już Trójca się o to postara. Bhhahuhuahuauha.
Tym niecnym akcentem (śmiechem) strażnik oddalił się, pozostawiając Cię samego.

Siadam na łóżku i pełen niesmaku po przebytej rozmowie czekam na dalszy rozwój wydarzeń.

Nie wiesz ile czasu spędziłeś w celi, po rozmowie ze strażnikiem. Sekundy wydawały się minutami, a minuty godzinami. Straciwszy nadzieję, położyłeś się spać, ale po chwili obudziła Cię pewna rozmowa:
I osoba: ...ego, że przedstawił się jako Uraz Malefort. Widziałeś go? Przecież to jeszcze dzieciak.
II osoba: Dzieciak, nie dzieciak, ale nie sądzę żeby ktoś był na tyle głupi, żeby przedstawiać się jako ON.
I osoba: Nie wiem. Faktycznie, to wydaje się niedorzeczne.
II osoba: A Lenneth? Rozmawiałeś z nią?
I osoba: Jeszcze nie wróciła. Podobno strażnicy wparowali do burdelu szukać Uraza. Musiała ich zająć. Widzisz co ten dzieciak narobił? Mogli odkryć przejście.
II osoba: Ale tego nie zrobili. Ehh dobrze. Zróbmy tak. Każ strażnikom dać coś chłopakowi do jedzenia. A potem zobaczymy. Wpierw musimy porozmawiać z Lenneth. Prawdopodobnie, to ona mu pokazała przejście.
I osoba: A jeżeli...
Najwyraźniej osoby oddaliły się, gdyż rozmowa ucichła.

Co moge zrobić? Z rozmowy wnioskuję że mnie chyba nie zabiją, dobra ide dalej w kimę- po czym staram się śnić dalej.

Pobudka. - obudził Cię dziwnie znajomy głos.
Przyniosłam Ci jedzenie.
Spojrzawszy w stronę wydobywającego się głosu, zauważasz że jest to ta sama nieznajoma, którą spotkałeś w burdelu i która Ci uratowała życie. Dziewczyna otworzyła kratę, po czym weszła do środka i położyła tace z jedzeniem na łóżku.

Ty jesteś Lenneth? Co się dzieje? Czemu dostałem po zębach i mnie tu trzymacie? Kim ty/wy jesteście? I kim ja wogóle jestem? Co jest do cholery! Już sie zupełnie pogubiłem...chlip

Wszystko Ci wyjaśnię, ale muszę o coś zapytać. Dlaczego przedstawiłeś się jako Uraz Malefort? Zrobiłeś to dla żartu, czy jak? No i czy pamiętasz coś z przed obudzenia się na plaży? Powiedz prawdę.

Jaśnie pani, nie pamiętam nic. Wiem tylko że nazwam się Uraz, co do tego nie mogę mieć wątpliwości. Moze mi wreszcie ktos wytłumaczy o co tutaj chodzi....

Posłuchaj. Uraz Malefort to legendarna postać w Farerunie. Za poprzedniej władzy był Głównym Generałem Wojska oraz dobrym znajomym, naszego kochanego przez wszystkich Króla Trenta. Wtedy to Farerun przeżywał złoty wiek właśnie dzięki im. Ale wszystko ma swój koniec i kiedy to Król udał się w delegację do sąsiedniego państwa, został podstępnie zamordowany. Dziwnym trafem nagle pojawił się pewien mag Murphy (dotychczas nieznany) i wykorzystał okazję by objąć pusty tron przy pomocy swojego wojska. Niestety Uraz na czele Armii Fareruna poniósł porażkę. Murphy zasiadł na tronie, a dla Farerunu nastały ciężkie czasy. Na szczęście Uraz się nie poddał. Przez 2 lata zbierał ludzi, trenował ich, organizował dywersję, pomagał najbiedniejszym. Był jak drugi Król. 3 lata temu, wraz ze swoimi zaufanymi ludźmi wyruszył na wyprawę na południe. Nikt nie wie jaki był cel tej wyprawy. Po kilku tygodniach wrócił tylko jeden statek z kilkoma ocalałymi. Z przykrością muszę stwierdzić, że wśród nich Uraza nie było. oczywiście trwały poszukiwania, ale bezskutecznie. Malefort został uznany za zmarłego a jego zadania i organizację rebelii przejął jego Brat .
Ja Uraza nigdy na oczy nie widziałam i gdy przyszłeś do Nas i się przedstawiłeś, nie mogłam uwierzyć. Wtedy mamuśka zaczęła wrzeszczeć i uciekła po Strażników Świtu. Aha muszę Ci powiedzieć, że właśnie Strażnicy Świtu zajmują się tępieniem rebelii. No i wtedy pomyślałam że trzeba CI pomóc i dlatego pokazałam Ci to przejście. Ale to przejście jest raczej tylko używane przeze mnie, więc dlatego strażnicy Cię ogłuszyli. A teraz nie wiadomo co z Tobą będzie, bo nasz Przywódca, czyli teoretycznie twój brat nie wierzy, że to Ty jesteś Uraz. Myśli, że jesteś od tych ze Świtu. Słyszałam, jak strażnicy mówili że chcą Cię zabić. Ale nie bój sie. Zgodnie z naszymi zasadami, zostaniesz uczciwie osądzony. Będziesz mógł się bronić.
Przepraszam muszę iść. Przemyśl to co Ci powiedziałam. - po tym monologu Lenneth przeciera załzawione oczy i wstaje.

Mój brat....brat...hmm...DRIEL! Tak sie nazywa? Nagle sobie przypomniałem...ale resztę widzę jak przez mgłę. Kiedy będzie sąd i i le mam jeszcze czekać na okazje do obrony? Dzięki za uratowanie mi tyłka tam w burdelu, nie wiem co by ze mną było gdyby nie Ty. I nie płacz, sprawy na pewno się wyprostują...

heh. To ja Cie miałam pocieszać, a nie Ty mnie. Przemyśl to wszystko. Lenneth zamknęła kraty i skierowała się w stronę ponurego korytarza, gdy nagle przystanęła, obróciła się w Twoją stronę i powiedziała: Byłabym zapomniała najważniejszego. Skoro mówisz że nie pamietasz nic, to podczas rozprawy poproś Driela o "technikę odzyskiwania". Jeśli się zgodzi, zostaniesz poddany hipnozie, i może odzyskają Twoją pamięć. Ale pamiętaj. Jeśli okaże się, że nie jesteś Urazem, to ta technika będzie gwoździem do trumny. Do czasu rozprawy raczej się nie zobaczmy, więc.... - Lenneth znowu przeciera oczy - powodzenia.. Po tych słowach oddala się.

Technika przywracania...muszę coś z tym zrobić inaczej moja głowa zawiśnie...no nic, póki co ide spać.- po czym udaję się na łóżko w oczekiwaniu na dalszy rozwój sytuacji.

Wysłany: Sob 18:09, 01 Mar 2008

Nie wiadomo ile trwało zanim obudził Cię głos strażnika.
Tee, wstawaj. Rozprawa czeka. Podczas gdy otwiera kraty do celi, dwaj inni strażnicy trzymają miecze w pogotowiu.

Wysłany: Nie 14:08, 02 Mar 2008

Spokojnie, panowie. Przemyślałem to i owo, pójdę z wami po dobroci. A więc gdzie idziemy?- Pytam, po czym staram się udawać osobę która nie wie co to strach.